Krisia eta Politika

Igandean, goizean goiz, bidaian atera behar eta, ohizko kronika bidali gabe utzi nuen. Ez zer esanik ez nuelako. Aste horretan, besteak beste, Katalunyako politikaz zertxobait gehiago jabetzen joateko aparteko aukera izan nuen. Astearte goizean, ERCko Joan Puigcercosi eta hurrengo egunez, asteazkenez, Jordi Puyol berari entzun ahal izan nizkien beren burutazioak. Zer pentsatua (eta, beraz, zer idatzia) atera nuen bien solasaldietatik. Hori nahikoa ez eta, PSCko Andere Diputatu bati kasu eginaz, MIL DIES AMB PM (PASQUAL MARAGALL) erosi eta irakurtzen jarri nintzen.

Nire idatziei jarrai dionak ba daki nolaz, behin eta berriro esaten natorren Katalunyako polítika gertutik segi behar dugula guk ere. Ez guk haien atzetik joan behar dugulako. Non eskarmentatua eta, ondorioz, nondik kontuk aterea ugari dugulako baizik bertan.
Honi buruz, ordea, idatzia duk lehendik eta idatziko duk geroago ere. Aste honetako gorabeherak beste bide batzuetatik joan dira eta horiei heldu nahi nieke.